Σαββατοκύριακο 17 – 18 Μαρτίου. Η μεγάλη Ανιχνευτική παρέα της Αθήνας βρέθηκε για δυο μέρες στον χιονισμένο Κίσσαβο. Μία εκδρομή με τις λέξεις “ανιχνεύω” και “ανακαλύπτω” στο επίκεντρο έδωσε την ευκαιρία στις Κοινότητες να γνωριστούν, να συνεργαστούν και να ζήσουν έντονες προσκοπικές στιγμές. Τα παιχνίδια στην αλπική ύπαιθρο μας έβαλαν γρήγορα στο κλίμα του βουνού, συνδυάζοντας γέλιο, εκτόνωση και γνώσεις.

Όταν ο ήλιος κρύφτηκε, συνεχίσαμε στις σάλες του καταφυγίου, με τα δυο μεγάλα τζάκια αναμμένα. Τα τρία forums που διοργάνωσαν οι Ανιχνευτές ξόδεψαν δημιουργικά το χρόνο μας ως το βράδυ. Τι χρειάζεται τελικά για να παραχθεί μια γόνιμη συζήτηση; Πώς θα μπορούσαν να ειπωθούν και να ακουστούν ελεύθερα οι απόψεις όλων, να συνδυαστούν και να οδηγήσουν σε συμπεράσματα και προβληματισμούς; Οι Κοινότητες ανακάλυψαν σίγουρα πολλά μέσα από αυτήν τη σύνθετη διαδικασία. Η βραδιά τέλειωσε με μενού ζυμαρικών και ένα θεματικό τηλεπαιχνίδι γνώσεων, μιμητικών και τραγουδιστικών ικανοτήτων.

Την Κυριακή το πρωί μας περίμενε η ανάβαση στην κορυφή του Κισσάβου. Ξεκινήσαμε στο χιονισμένο μονοπάτι, που θα μας οδηγούσε μετά από δύο ώρες στην ψηλότερη μύτη του Θεσσαλικού βουνού. Ωστόσο, μόλις βγήκαμε στην κορυφογραμμή, ο καιρός είχε αποφασίσει να μας αλλάξει τα σχέδια! Δυνατοί άνεμοι, χιονόνερο και ένα πυκνό σύννεφο ομίχλης μας έδειξαν την αμείλικτη δύναμη του βουνού. Λίγα μέτρα πριν την κορυφή αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Τα στεγνά ρούχα και η ζεστή φασολάδα, ήταν το ιδανικό φινάλε της περιπετειώδους πορείας μας.

Λίγο αργότερα, οι ημέρες της εκδρομής θα φάνταζαν σαν στιγμές, καθώς παίρναμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, γεμάτοι από όμορφες Ανιχνευτικές εικόνες και εμπειρίες, που μια Κοινότητα ξέρει πάντα να μαζεύει.